Γιαπωνέζοι γιατροί

Από Humor Literacy
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Κείμενο

Σχόλια

Α) Δομικά & Γλωσσικά στοιχεία

Στο παρόν αινιγματικού τύπου ανέκδοτο οι όροι: «γιαφαγούρα», «γιαφιγούρα», «γιαθολούρα», «γιαμουρμούρα», «γιαλιγούρα», «γιακαούρα», «γιακατούρα», «γιακαμπούρα», «γιαμουνάρα» συνιστούν ατάκες (punch lines) οι οποίες προκαλούν χιούμορ.

Β) Πολιτισμικές & Διακειμενικές αναφορές

Στο συγκεκριμένο πολιτισμικό πλαίσιο οι ατάκες αυτές προκαλούν χιούμορ καθώς συντελούν στην ανατροπή μιας σειράς προσδοκιών. Οι αποδέκτες/τριες του κειμένου αναμένουν να ενημερωθούν σχετικά με τους όρους που αποδίδονται σε συγκεκριμένες ιατρικές και παραϊατρικές ειδικότητες στην ιαπωνική γλώσσα. Αντ’ αυτού, χρησιμοποιούνται μη υπαρκτοί όροι οι οποίοι σχηματίζονται αντλώντας από την προφορά και τη μορφολογική δομή της ιαπωνικής και το υβριστικό ή/και ανεπίσημο λεξιλόγιο της ελληνικής, δημιουργώντας ένα λογοπαίγνιο (pun). Συγκεκριμένα, χρησιμοποιείται το πρόθημα «για» και το επίθημα «ά/ούρα» ως μορφολογικές δομές της ιαπωνικής. Ενδεχομένως το πρόθημα «για» να παραπέμπει και στην ελληνική πρόθεση «για» και ο όρος που μεταφράζεται να αποτελεί συντόμευση, για παράδειγμα των φράσεων για τη φαγούρα, για τη φιγούρα κ.ο.κ. Το θέμα κάθε όρου διαμορφώνεται από υβριστικούς ή/και ανεπίσημους όρους της ελληνικής. Οι όροι αυτοί αναφέρονται σε συγκεκριμένα προβλήματα υγείας (φαγούρα, θολούρα, καούρα, καμπούρα), σε συμπεριφορές (μουρμούρα), σε λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού (λιγούρα, κατούρα), σε σημεία του σώματος (μουνάρα) ή στην εξωτερική εμφάνιση (φιγούρα), προσδιορίζοντας με αυτόν τον τρόπο ζητήματα που εμπίπτουν σε συγκεκριμένες ιατρικές ειδικότητες. Ουσιαστικά, μέσα από συγκεκριμένες γλωσσικές μείξεις της Ιαπωνικής με την Ελληνική απεικονίζεται με έναν στερεοτυπικό τρόπο η ιαπωνική γλώσσα και στοχοποιείται χιουμοριστικά.

Γ) Ιδεολογία & Κριτική Ανάγνωση

Η χιουμοριστική γλωσσική απόδοση των ιατρικών ειδικοτήτων στην Ιαπωνική αναδεικνύει συγκεκριμένες κυρίαρχες γλωσσικές ιδεολογίες. Μέσω της ορολογίας αυτής υπονομεύεται η Ιαπωνική γλώσσα, ενώ επικυρώνεται η κυριαρχία της Ελληνικής. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, μπορούμε να πούμε ότι ο χαρακτηρισμός των συγκεκριμένων ειδικοτήτων αντλώντας από υβριστικές ή/και ανεπίσημες εκφράσεις έχει ως στόχο να υπονομεύσει ένα επάγγελμα υψηλού κύρους και συγκεκριμένα, το επάγγελμα του ιατρού. Ιδιαίτερα η ιαπωνική απόδοση του γυναικολόγου με τον σεξιστικό όρο «γιαμουνάρα» επιτείνει ακόμα περισσότερο το χιούμορ και στοχοποιείται εμφανώς η συγκεκριμένη ιατρική ειδικότητα.